Łotwa jest małym krajem. Liczy ok. 2,2 mln mieszkańców i zajmuje powierzchnię ok. 65 tys. km2. Stolicą kraju jest Ryga licząca ok. 705 tys. mieszkańców. Pozostałe miasta są dużo mniejsze. Jedynie około dziesięciu liczy więcej niż 20 tys. mieszkańców. Łotwa posiada dostęp do Morza Bałtyckiego (531 km), a ponadto graniczy z Litwą (453 km), Białorusią (141 km), Rosją (217 km) i Estonią (339 km).
Historię Łotwy, czy może raczej obszaru dzisiejszej Łotwy podzielić można na trzy okresy: od czasów najdawniejszych do końca XII w., od XIII w. do początku XX w. i od 1918 r. do dzisiaj. Osadnictwo człowieka rozpoczęło się tutaj ok. 9 tys. lat p.n.e., zaś przodkowie dzisiejszych Łotyszy - plemiona ugrofińskie i bałtyckie przybyły na te tereny ok. 3000 - 2000 lat p.n.e.
W XIII w. pojawiła się pierwsza organizacja państwowa. Między 1201 r. a 1290 r. plemiona łotewskie podbite zostały przez Zakon Kawalerów Mieczowych, co rozpoczęło trwający kilka wieków okres dominacji niemieckiej. W XVI w. tereny dzisiejszej Łotwy przeszły pod władanie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. W XVII w. nad częścią tego terytorium zapanowali Szwedzi. Zaś na początku XVIII w. władztwo przejęło Cesarstwo Rosyjskie.
W poł. XIX r. zaczął rodzić się łotewski ruch narodowy. W 1918 r., po zakończeniu I Wojny Światowej, Łotwa uzyskała niepodległość. Jednakże już dwadzieścia dwa lata później, w 1940 r. ją utraciła. Przez większość II Wojny Światowej pozostawała pod okupacją niemiecką, zaś po jej zakończeniu - pod okupacją sowiecką, jako jedna z republik ZSRR. W 1991 r. Łotwa ponownie uzyskała niepodległość, zaś od 2004 r. jest członkiem Unii Europejskiej i NATO.
Łotwa jest krajem nizinnym. Jedynie 2,5% jej terytorium znajduje się na wysokości powyżej 200 m n.p.m. Większość populacji (ok. 69%) mieszka w miastach, z czego prawie połowa w Rydze. Wszystkie miejscowości charakteryzuje spokój, otwarte przestrzenie i dużo zieleni. Zieleń to z jednej strony parki miejskie, a z drugiej lasy graniczące z miastami. Na Łotwie jest bardzo dużo obszarów cennych przyrodniczo: plaż, lasów, łąk, rzek, mokradeł i jezior.
Językiem urzędowym na Łotwie jest łotewski, aczkolwiek ze względu na historię (kilkusetletnie panowanie rosyjskie i rządy radzieckie) oraz dużą mniejszość rosyjską (ok. 34% mieszkańców) w powszechnym użyciu jest także rosyjski. Dużo osób zna też angielski.
WARTO WIEDZIEĆ
1. Flaga i godło Łotwy.
2. Pieśni.
Jednym z najpiękniejszych elementów kultury łotewskiej i łotewskiej tożsamości narodowej są tradycyjne pieśni ludowe, wykonywane na festiwalach folklorystycznych. Poniżej nagranie jednej z najpopularniejszych z nich zatytułowanej: "Słońce, Piorun, Dźwina".
3. Bałtycki łańcuch.
W 1989 r. ok. 2 mln mieszkańców litewskiej, łotewskiej i estońskiej republik ZSRR utworzyło liczący ponad 600 km żywy łańcuch łączący Wilno, Rygę i Talin jako wyraz protestu wobec polityki ówczesnej władzy radzieckiej. Poniżej zdjęcie i nagranie z tego wydarzenia.
W 1989 r. ok. 2 mln mieszkańców litewskiej, łotewskiej i estońskiej republik ZSRR utworzyło liczący ponad 600 km żywy łańcuch łączący Wilno, Rygę i Talin jako wyraz protestu wobec polityki ówczesnej władzy radzieckiej. Poniżej zdjęcie i nagranie z tego wydarzenia.
 |
| Bałtycki łańcuch, fot.(?): Figuura, źródło: www. |
